خلیج فارس؛ نامی جاودانه بر تارک تاریخ!

                             
براساس مصوّبه تیرماه 1382هیئت دولت، دهم اردیبهشت ماه به عنوان روز خلیج فارس نامگذاری شده، و این دهم اردیبهشت روزی است که در سال  1001 شمسی، ارتش نیرومند شاه عباس صفوی به فرماندهی امامقلی خان امیرالامرای فارس، با اخراج استعمارگران پرتغالی از خلیج فارس به سلطه 117 ساله آنان پایان داده و حاکمیت مجدّد ایران را بر این پهنه ارزشمند برقرار کرد.
اهمیت و اقتضاء این نامگذاری از آن جهت است که علیرغم تأکید اسناد و مدارک تاریخی معتبر به نام دریای فارس یا خلیج فارس و حاکمیت سه هزار ساله ایران بر این ابراهه مهم، از حدود 60 سال قبل استعمارگران غربی و بویژه روباه پیر استعمار یعنی دولت انگلیس که امکان حضور استعماری خود را در منطقه از دست داده بودند برای فراهم کردن زمینه ادامه غارتگری منابع منطقه، براساس سیاستهای "تفرقه بیانداز و حکومت کن" ایجاد دشمنی بین ملتهای منطقه را در دستور کار قرار دادند و کوشیدند تا با خلق نامی مجعول برای این خلیج همیشه فارس، بین ایران و کشورهای عربی دشمنی بوجود آورند و با استفاده از درگیری کشورهای منطقه با یکدیگر و تضعیف آنها بتوانند نقشه های شیطانی خود را برای ادامه غارتگریها عملی سازند. بخصوص اینکه با کشف منابع بیشمار نفت در کشورهای حوزه خلیج فارس و آشکار شدن اهمیت حیاتی این ماده برای رونق اقتصاد غرب انگیزه های قویتری برای ادامه غارتگری استعمارگران غربی پیدا شده بود.
به این منظور برای برافروختن آتش اختلاف بین کشورهای منطقه و بویژه کشورهای حوضه خلیج فارس با دسیسه چینی های  استعمارگران غربی، فتنه‌ های متعدّدی راه افتاد که یکی از آنها همانطور که گفته شد، ساختن نامی جعلی برای خلیج فارس بود. آغاز این فتنه چنین رقم خورد که در سال 1337 (1958 میلادی)، «رودریک اوون» کارگزار انگلیس در منطقه نوشت: « من در تمام کتب و نقشه های جغرافیایی، نامی غیر از خلیج فارس ندیده ام، اما ساکنان ساحل که عرب هستند، ادب حکم می کند که این خلیج را [بنام دیگری] بنامیم.»  دو سال بعد«جمال عبدالناصر» رئیس جمهور مصر که در تلاش برای اتحاد کشورهای عربی حول محور ملی گرائی پان عربیسم، هر محرکی را دستاویز قرار می‌داد، گرفتار دام انگلیسی ها و نام مجعول پیشنهادی «رودریک اوون» شد.   ناصر، علی رغم خدشه ناپذیر بودن نام خلیج فارس در اسناد تاریخی و بین المللی، تنها به این گمان باطل که متمرکز کردن اعراب حول این ادعا و نام جعلی به همسوئی آنها کمک خواهد کرد و با تضعیف حامیان منطقه ای رژیم صهیونیستی همچون شاه خواهند توانست فلسطین را آزاد کنند، به‌یکی از اشتباهات بزرگ حیات سیاسی خود، یعنی طرح این نام مجعول و ایجاد تفرقه مورد نظر انگلیسی ها، دست زد.   اگر چه ناصر نتوانست از این راه به اتحاد اعراب کمک کند ولی انگلیسی ها و بعدها امریکائی‌ها توانستند و هنوز هم می توانند در جهت ایجاد کدورت بین ملت‌های مسلمان حاشیه خلیج فارس از این توطئه سود بسیار برند.
نام‌گذاری روز دهم اردیبهشت بنام روز خلیج فارس، که سالروز بازپس گیری خلیج همیشه فارس از پرتغالی‌های استعمارگر در سال 1622 میلادی و استقرار مجدد حاکمیت ایران بر این پهنه نیلگون بوده، هشداری بیدارکننده برای کسانی است که با نادیده گرفتن اسناد و مدارک معتبر و خدشه ناپذیر تاریخی و بین المللی، بازیچه اشرار و غارتگران بین المللی قرار گرفته و جاهلانه خود را در برابر طوفان سهمگین خشم ملت انقلابی ایران قرار می دهند. 
موسوی زاده
 
 

برچسب ها : خلیج فارس تاریخ خلیج همیشه فارس