راوی گفت: تا کی باید به بهانه جنگ، عقب ماندگی خوزستان را توجیه کنید؟

 مدیر کل دفتر توسعه گردشگری داخلی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گفته: خوزستان به خاطر جنگ نتوانسته به درستی به گردشگری بپردازد.  ‌
وی اما این را هم گفته که: < استان خوزستان به دلیل فراگیری در نقطه خاص جغرافیائی خود، یک کشور است، استانی که با جاذبه های گردشگری که در کل کشور وجود دارد، می تواند رقابت کند و پا به پای کشور در حوزه گردشگری پیشرفت داشته باشد.>
این درست که خوزستان به خاطر جنگ در خیلی موارد، از دیگر استان ها عقب ماندگی دارد، اما حرف بر سر این است که تا کی باید این عقب ماندگی ها به پای جنگ نوشته شود و عزمی برای جبران آن نباشد؟  آیا استانی که قبول دارید در حد یک کشور است، تا روز قیامت باید بدلیل هشت سال جنگ همچنان عقب مانده بماند؟ ضمنا مگر خوزستان فقط در زمینه گردشگری در جا زده؟  بگوئید در چه زمینه ای ما توانسته ایم پیشرفت کنیم؟ 
آیا راه های استان به موازات توسعه دیگر استان ها پیشرفت کرده؟  چند آزاد راه ساخته ایم؟ شهرهای جنگ زده ما در چه مرحله ای هستند، آیا می توان ادعا کرد که شهرهایی مثل خرمشهر، آبادان، ماهشهر و بقیه به حال اول برگشته اند، پیشرفت بماند.
 ‌آیا استحقاق استان این است که بعد از این همه گذشت سال ها از جنگ، شهرهایی مثل اهواز، بندر امام و ماهشهر ، از ابتدایی ترین پیشرفت یعنی دفع آب های سطحی برخوردار نباشد و به این روز که هفته گذشته شاهد بودیم، بیفتند ؟
آیا در استانی که بدرستی مدعی هستید ، یک کشور است باید یک محل مذهبی، گردشگری آن مثل بقعه علی بن مهزیار اهوازی، پس از گذشت سال ها بازسازی نشده باشد؟ ‌در همین مقوله گردشگری چه کرده اید؟ وضعیت تاسف بار آبشارها و سازه های شوشتر که معروفیت جهانی دارند، شایسته این استان است ؟ آثار تاریخی در اهواز و ایذه و شوش چه وضعی دارند؟ اگر واقعا معتقد به وضعیت خاص جغرافیایی خوزستان هستید، با انتخاب مدیران قوی وزارت میراث فرهنگی و اختصاص اعتبارات مورد نیاز و نظارت قوی بر کارها، خوزستان را دریابید و دینتان را به آن ادا نمایید، همانطور که خوزستان به موقع نسبت به کشور ادا نمود.  ‌
آنها که صدایشان از جای گرم در می آید، این همه نسنجیده حرف نزنند
سفیر اسبق ایران در مکزیک گفته: <هر کره ای معادل 24 ایرانی کار می کند! علاوه بر این ، آنها بسیار کم توقع هستند و در آپارتمان های 15 متری و 17 متری سکونت دارند.>  ‌
واقعا تمام دستاورد این سفیر اسبق ایران در خارج از کشور، همین بوده که به کارگران هموطنش بتازد که پرتوقع هستند و چرا به داشتن خانه های 15 متری قناعت نمی کنند؟
آیا در کره، کارگران هیچگونه مزایائی ندارند که ایشان به آنها اشاره کند؟  ضمنا چرا همیشه آقایان کشور ما را که از هر نظر خیلی از بعضی کشورها مثل کره غنی ترند، با ممالکی که وضعیتشان از ما بدتر است ، مقایسه می کنند¿  در کشوری که برای فرزند آوری تبلیغ می شود آیا امکان زندگی خانواده ای که سه یا چهار فرزند دارند در خانه 15 متری وجود دارد؟ این همه نسنجیده حرف زدن واقعا نوبر است و بعضی از این حرف ها، تودهنی دارد. چطور آقای سفیر اسبق از حال و روز کارگرانی که شبانه روز بالای دکل های حفاری کار می کنند و جانشان کف دستشان است، یا کارگرانی که نقاط سختی مثل عسلویه یا در معادن مشغولند و به کمترین امکانات رفاهی قانع اند، بی خبر است و آیا خانواده خودش می تواند در خانه 15 متری سکونت کند؟ 
لااقل با مقصرین آبگرفتگی شهرها و مناطق جدید برخورد کنید  ‌
در خبرها بود که منطقه مسکونی مهر، شیرین شهر کارون (شهر جدید) واقع در جاده اهواز- آبادان هم در جریان بارندگی اخیر زیر آب رفت. در آنجا وضع طوری بوده که تا زیر پنجره خانه ها آب رفته بود و داخل منازل هم از آبگرفتگی مصون نماند و خلاصه یک فضای قایقرانی ایجاد شد. وقتی زیر ساخت های مناطق و شهرهای جدید ما اینطور باشد، تکلیف بقیه محل ها  معلوم است. کیان شهر را هم که دیدید، دریاچه شده بود. آیا این نتیجه کارشناسی صفر مسئولان گذشته نیست! کی بود گفت با مقصرین آبگرفتگی ها باید برخورد شود، بفرمائید برخورد کنید.  ‌
آگاهی بخشی از آفات اعتیاد در صدا و سیما و دیگر سازمان ها صفر است
به درستی، اعتیاد را باید از عوامل مهم تخریب جوانان ( و حتی نوجوانان)، از هم پاشیده شدن خانواده ها و قتل های ناشی از اثرات مواد مخدر در کشور دانست، با این وجود، عوامل پیشگیری از اشاعه آن به هیچ وجه اثرگذار نیست، چرا که سازمان هائی که امکان آگاهی بخشی جامعه را دارند ( مثل صدا و سیما) عزم جدی برای این کار ندارند و ای کاش در برابر بهره گیری از اینهمه سودهای کلان پیام های بازرگانی، اندکی هم به موضوع زیان های اعتیاد، پرداخته می شد. در عوض افزایش معتادان و ورود مواد جدید مخدر، هر روز بیشتر می شود بطوریکه در حال حاضر 1200 مورد مواد روانگردان اضافه شده و در غفلت مسئولان از کار فرهنگی، روز به روز جامعه از این آفت بیشتر صدمه می بیند که در دسترس بودن مواد که جوانان تحت عنوان های مختلف مثل استفاده از قرص ها در ایام امتحانات و غیره که به راحتی تهیه می شود، آغاز گرفتار شدن در این دام هاست. آیا این فاجعه نیست که دختر یا پسر دانش آموز، پس از پایان درس و در حال رفتن به خانه ، از داخل کیفش، سیگار در بیاورد و آتش بزند¿ نفوذ مواد مخدر در مدارس و دانشگاه ها و دیگر محیط ها فراوان شده و مسئولان باید بدانند وظیفه آن ها در کشف مواد مخدر و رکورد زنی در این باره خلاصه نمی شود و نباید تنها عملکرد آنها کشفیات باشد و کار فرهنگی در این باره مهمتر است.  ‌

برچسب ها : وزارت میراث فرهنگی خوزستان آبگرفتگی شهرها